สัตว์ป่าสงวนตามในพระราชบัญญัติฉบับใหม่ หมายถึง สัตว์ป่าที่หายากตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติฉบับนี้และตามที่กำหนดโดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกา ทำให้สามารถเปลี่ยนแปลงชนิดสัตว์ป่าสงวนได้โดยสะดวกโดยออกเป็นพระราชกฤษฎีกาแก้ไขหรือเพิ่มเติมเท่านั้น ไม่ต้องถึงกับต้องแก้ไขพระราชบัญญัติอย่างของเดิม ทั้งนี้ได้มีการเพิ่มเติมชนิดสัตว์ป่าที่มีสภาพล่อแหลมต่อการสูญพันธุ์อย่างยิ่ง 7 ชนิด และตัดสัตว์ป่าที่ไม่อยู่ในสถานะใกล้จะสูญพันธุ์ เนื่องจากการที่สามารถเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์ได้มาก 1 ชนิด คือ เนื้อทราย [1] ต่อมาในวันที่ 9 ตุลาคม 2558 ที่ประชุมสงวนคุ้มครองสัตว์ป่ามีมติเห็นชอบให้เพิ่มสัตว์ 4 ชนิด เป็นสัตว์สงวน รวมสัตว์ป่าสงวนมีทั้งสิ้น 19 ชนิดได้แก่
- นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร (Pseudochelidon sirintarae)
- แรด (Rhinoceros sondaicus)
- กระซู่ (Dicerorhinus sumatrensis)
- กูปรีหรือโคไพร (Bos sauveli)
- ควายป่า (Bubalus bubalis)
- ละอง หรือละมั่ง (Rucervus eldi)
- สมัน หรือเนื้อสมัน (Rucervus schomburki)
- เลียงผา หรือเยือง หรือกูรำ หรือโครำ (Capricornis sumatraensis)
- กวางผาจีน (Naemorhedus griseus)
- นกแต้วแร้วท้องดำ (Pitta gurneyi)
- นกกระเรียนไทย (Grus antigone)
- แมวลายหินอ่อน (Pardofelis marmorata)
- สมเสร็จ (Tapirus indicus)
- เก้งหม้อ (Muntiacus feai)
- พะยูน หรือหมูน้ำ (Dugong dugon)
- วาฬบรูด้า (Balaenoptera edeni)
- วาฬโอมูระ (Balaenoptera omurai)
- เต่ามะเฟือง (Dermochelys coriacea)
- ปลาฉลามวาฬ (Rhincodon typus)